Mentalization-Based Therapy

درمان مبتنی بر Mentalization (MBT) یک روش روان‌درمانی مبتنی بر شواهد است که برای برخی مشکلات روانی استفاده می‌شود. این روش در دهه ۱۹۹۰ توسط آنتونی بیتمن و پیتر فونگی طراحی شد. اساس MBT بر تقویت توانایی Mentalizing است — یعنی توانایی شناخت و تمایز دادن بین حالت‌های ذهنی و احساسی خود و دیگران و فهم اینکه چگونه این حالات رفتار را شکل می‌دهند. این توانایی در افراد با مشکلات بین فردی محدود است و MBT با هدف بهبود آن و تقویت تنظیم هیجانی به فرد کمک می‌کند تا روابط و زندگی روانی سالم‌تری بسازد.

درمان مبتنی بر Mentalization به بیماران کمک می‌کند قبل از واکنش نشان دادن به احساسات خود یا برداشتشان از احساسات دیگران، مکث کنند و بیندیشند. با بهبود توانایی Mentalizing، فرد می‌تواند احساسات، افکار و رفتارهای خود را بهتر پردازش کند و همچنین درک کند که برداشت دیگران ممکن است متفاوت باشد.

هدف این درمان، افزایش خودآگاهی و بهبود «Theory of Mind» برای درک افکار و انگیزه‌های دیگران است. این مهارت باعث می‌شود سوءتفاهم‌ها کاهش یافته و واکنش‌ها مناسب‌تر شوند. تحقیقات نشان داده‌اند که MBT در بهبود علائم افسردگی، کاهش افکار خودکشی، بهبود عملکرد اجتماعی و بین‌فردی موثر است. جلسات درمانی معمولاً یک یا دو بار در هفته و به مدت ۱۲ تا ۱۸ ماه یا بیشتر برگزار می‌شوند.

وقتی Mentalization فعال است، ما حس ارتباط عمیق‌تری پیدا می‌کنیم و می‌توانیم فراتر از ظاهر، یکدیگر را درک کنیم. مثلاً اگر با چهره‌ای نگران وارد یک فروشگاه کوچک شویم، ممکن است دیگران بگویند: «شاید ذهنش درگیر چیزی است». این کنجکاوی نسبت به حالات ذهنی خود و دیگران، قلب Mentalization است.

هیچ‌کس همیشه به‌طور کامل Mentalize نمی‌کند، اما آشنایی با این مفهوم و دقت به کیفیت ارتباط‌مان می‌تواند کیفیت روابط را به شکل چشمگیری بهبود دهد.